روز جهانی علم در خدمت صلح و توسعه

در سال 2001 طی یک کنفرانس بین سازمان ملل متحد ، یونیسف و شورای بین اللملی علوم ، روز 10 نوامبر که مصادف با 19 آبان هر سال در ایران می باشد به عنوان روز جهانی “علم در خدمت صلح و توسعه ” نامگذاری شد . این نامگذاری تاکیدی بر نقش مهم و برجسته علم در امور جهانی و کشوری است. البته از طرفی میتوان گفت هدف این روز جهانی، ایجاد یک ارتباط نزدیک تر بین شهروندان و پیشرفت های علمی است که به واسطه ی این مناسبت و مراسم های که به دنباله ی آن برگزار میشود، باعث میشود تا مردم عادی در مدت زمان کمی از پیشرفت های علمی یک سال اخیر مطلع و با جنبه های مثبت و منفی آن آشنا شوند.

بر اساس گفته سازمان ملل متحد: “نقش علم در شکل دادن به آینده جمعی ما تنها زمانی تحقق می یابد که به علم اعتماد وجود داشته باشد. این اعتماد به علم است که به توسعه و بکارگیری راه حل های مبتنی بر شواهد برای چالش های چند وجهی جهان ما دامن می زند. اعتماد به علم موضوع پیچیده ای است. این روش بر نحوه عملکرد دانشمندان و نحوه درک علم توسط جامعه تأثیر می گذارد. همچنین، افزایش اعتماد به علم، تصمیمات سیاستی مبتنی بر علم و حمایت جامعه از کاربرد آنها را تقویت می کند.”
از همین جهت بازیگران تاثیر پذیر این روز همه ی افراد یک کشور اعم از دانش آموزان ، افراد دولتی ، دانشجویان و… هستند و این امر هم میتواند باعث دشواری های مختلفی برای اطلاع رسانی های وسیع در سطح جامعه شود. دشواری اطلاع رسانی از این جهت که ادبیاتی که در اطلاع رسانی برای یک دانش آموز بکار می رود با یک فرد بزرگسال دانشگاهی یا شاغل متفاوت و ساده‌تر باید باشد. می توان اینطور نتیجه گرفت که نقش این روز در سطح سواد علمی شهروندان بسیار اثرگذار است اما پیاده‌سازی آن برحسب مخاطب هدف، استراتژی‌های خاصی را نیاز دارد که این امر سبب دشواری در پیاده سازی آن می‌شود. پس نیازمند بسترهای ارتباطی موثر و مشارکتی بین شهروندان، مسئولین دولتها و فناوران و تولید کنندگان علم است و این خود یکی از اهداف شهر هوشمند بعنوان یک شهر نوآور و پویا مطرح شده است. مجموعه  “شهروند و شهر هوشمند” نیز همگام با تغییرات و پیشرفت علم و فناوری در جهان برای تحقق هرچه بیشتر شهر هوشمند، ترویج علم و فناوری را بعنوان مسئولیت ها و ماموریت‌های همیشگی خود قرار داده است.

همه علوم در جهان یک هدف دارند و آن ” کم کردن آلام مردم جهان و محدودیت های بشر است در جهت رسیدن به آرامش بیشتر”. این هدف بویژه با فناوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی سمت و سوهای مختلفی گرفته و از دید برخی افراد، مخاطرات علم و فناوری بیش از فواید آن است. این دیدگاه جامع نبوده و لازم است همانطور که یونسکو در نقشه راه آموزشی خود که به دولتها پیشنهاد می کند، عنوان شده ضروری است شهروندان امروز جوامع دارای انواع سوادها باشند و از آنها بعنوان ” سوادهای نوین” یاد می کند که یکی از آنها سواد علمی است. یعنی فواید و مخاطرات علم و فناوری برای همه مردم بازگو شود و با تمرکز بر کاربردهای مثبت آنها وجه منفی آنها را کاهش داد و این همان فرهنگسازی فناوری است‌. این همان چیزی است که در “نظریه اشاعه نوآوری راجرز” بعنوان شاخص پذیرش یاد می شود و ضروری است برای تحقق شهر هوشمند پایدار، از همه پتانسیل های مثبت فناوری های هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، واقعیت های مجازی و افزوده، بلاک چین و… استفاده شود تا شهروندان حس بهتری از بکارگیری فناوری داشته باشند و این حس خوب به افزایش مشارکت شهروندی آنها کمک خواهد کرد.

 

مجموعه “شهروند و شهر هوشمند” از همه کنشگران و دغدغه مندان فرهنگ فناوری و علم به این مناسبت دعوت به همکاری و مشارکت می نماید.  علاقمندان می توانند درخواست همکاری خود را در بخش عضویت کانون ثبت نموده تا مورد بررسی قرار گیرد. 

این مطلب چه میزان برای شما مفید بود؟

نتیجه 5 / 5. تعداد رای دهندگان 1

اشتراک گذاری:
پیمایش به بالا