
روز ملی شهر هوشمند
رویداد سالیانه روز ملی شهر هوشمند این فرصت را فراهم می کند، تا بازیگران حوزه شهر هوشمند (سازمانهای دولتی و خصوصی، شرکتهای دانش بنیان، شرکتهای خلاق، محققین، متخصصین و …) گردهم آیند و تحقق ایران هوشمند را تسهیل و تسریع کنند.
چندین سال است که چهار آذر به عنوان روز ملی شهر هوشمند نامگذاری شده است. اولین گردهمایی و سالگرد روز شهر هوشمند به 4 آذر سال 1399 در دانشگاه تهران برمیگردد؛ از آن پس، هرسال این روز را به این عنوان میشناسند. رویداد سالیانه روز ملی شهر هوشمند این فرصت را فراهم میکند، تا بازیگران حوزه شهر هوشمند (سازمانهای دولتی و خصوصی، شرکتهای دانش بنیان، شرکتهای خلاق، محققین، متخصصین و سایر بازیگران این حوزه) گرد هم آمده، و تحقق ایران هوشمند را تسهیل و تسریع بخشند. با روی کار آمدن اصطلاحاتی از جمله اینترنت اشیا، خانه هوشمند و …، شهر هوشمند نیز بعد از مدتی بسیار به گوش رسید، و تقریبا تا حالا بیشتر شهروندان با مفهوم شهر هوشمند آشنا شده اند. اما به دلیل کافی و مناسب نبودن آموزش ها، عدم آگاهی افراد میانسال و …، هنوز هم کسی ویژگی و معنی عبارت شهر هوشمند” را درک نکرده است.
به طور خلاصه، میتوان شهر هوشمند را اینگونه تعریف کرد که “شهری است که به دلیل استفاده از فناوری های ارتباطات و اطلاعات در آن، زندگی شهروندان کمی ساده تر شده و به راحتی میتوان بدون نیاز به حضور فیزیکی در جای خاصی خدمات دولتی همچون، گرفتن بیمه، پرداخت قبوض، کارهای بانکی و… را دریافت کرد”. البته این تعریف بعد بسیار ساده ای از شهرهای هوشمند را نشان می دهد، در حالیکه در یک شهر هوشمند، عناصر و ویژگی های خاص دیگری نیز وجود دارد.
شهر هوشمند چیست؟
هر شهری متشکل از هزاران عنصر مرتبط بهم است، و با توجه به میزان گستردگی آن ها، پیچیدگی های زیر ساخت های هر شهر با شهر دیگری متفاوت است. مثلا در شهرهایی مانند تهران، مشهد، و اصفهان، که از شهرهای بزرگ ایران محسوب میشوند، در صورتی که زیر ساخت ها مناسب نباشند، ممکن است تجمع انبوه ساکنان، باعث بوجود آمدن آشفتگی و بی نظمی زیادی بشود. از همین رو، چندین سال است که افراد صاحب مقام در دنیا به دنبال یک ساختار واحد و مجتمع برای مدیریت کلان شهرها میباشند. در همین زمان اصطلاح شهر هوشمند به روی کار آمد. از ابتدا، هدف اصلی ایجاد این شهرها، بهینه سازی عملکرد شهر و ارتقای رشد اقتصادی و همچنین بهبود کیفیت زندگی شهروندان با استفاده از فناوری های هوشمند و تجزیه و تحلیل داده ها بوده است؛ البته ارزش اصلی که باعث برپایی و حفظ این شهرها میشود استفاده درست از فناوری ها در کنار در دسترس بودن آن ها میباشد. به دنبالۀ همین تغییرات است که توسعۀ شهر هوشمند به یکی از مهمترین مسائل روز تبدیل شده است.
در حال حاضر شهرهای هوشمند به نسل سوم خود رسیده اند. نسل سوم، متشکل از تجارب به دست آمده از نسل های قبلی بعلاوه فناوری های جدید می باشد، که باز هم در طی چند وقت اخیر تغییرات زیادی را پشت سر گذاشته است. میتوان به صراحت گفت که نسل سوم شهر هوشمند، بر پایه شهروندان هوشمندان و نقش آن ها در حفظ پویایی شهر بنا شده است. زمانی که میخواهیم بر روی نقش بازیگران در هوشمند تاکید کنیم، نیاز است که این شهروندان را به درستی آموزش دهیم تا بتوانند در ابتدا با این خدمات آنلاین ارتباط برقرار کنند؛ زیرا هدف اصلی این شهرها، بدون آگاهی کامل مدیران یا تربیت نیروی انسانی متخصص بدون شک دست نیافتنی است.
ویژگی های زیر، ویژگی هایی هستند که وجودشان در تمام شهرهای هوشمند ضروری است:
- زیرساخت مبتنی بر فناوری.
- ابتکارات زیست محیطی.
- سیستم حمل و نقل عمومی با عملکرد بالا.
- اطمینان به برنامه ریزی شهری
- استفاده از منابع و زیر ساخت های نامناسب.
- ارتباط قوی بین دولت و بخش خصوصی: از آن لحاظ مهم است که برای ایجاد و حفظ یک محیط دیجیتال و مبتنی بر داده به منابع سازمان های خصوصی نیز نیاز است.
- وجود تجهیزات نظارتی همچون دوربین ها، سرور ها، و…
- نیروی انسانی دارای دانش کافی: افرادی مانند پیمانکار برای تجزیه و تحلیل داده ها، توسعه دهندگان که وظیفه دارند اطلاعات پیمانکاران را تفسیر کرده و سیستم را بهبود بخشند و مشکلات موجود را رفع کنند.
این مطلب چه میزان برای شما مفید بود؟
نتیجه 4.7 / 5. تعداد رای دهندگان 3



